شیوع اختلال در بلع دهانی حلقی در میان سالمندان مقیم آسایشگهای سالمندان شهر اصفهان

مقدمه: اختلال در بلع بویژه در سالمندان می تواند به سوءتغذیه یا یک بیماری ضعیف کننده منجر شود و فرد را از توانایی مراقبت از خویش بازدارد. لذا هدف از انجام این مطالعه بررسی  میزان شیوع اختلال بلع دهانی حلقی در میان سالمندان بستری در آسایشگاه های سالمندان شهر اصفهان بود. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی و از نوع مقطعی بود. تعداد 165 نفر از سالمندان بستری در آسایشگاههای  سالمندان به شکل تصادفی انتخاب شده و پس از مصاحبه تحت آزمون غربالگری اختلال در بلع در سه غظت مختلف مایع، نیمه مایع و جامد قرار گرفتند.سپس نتایج به دست آمده با استفاده از دو آزمون chi-square و cochran's q مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: شیوع اختلال در بلع در میان افراد سالمند 2/41درصد بود. بعلاوه نسبت بین اختلال در بلع و سه غلظت غذایی نیز مشخص کرد که بیشترین شیوع اختلال در بلع در مایعات می باشد. همچنین شیوع اختلال در بلع در زنان بیشتر از مردان(49% به 31%) بود. علاوه بر این نسبت بین میزان اختلال در بلع در گروههای سنی مختلف نشان داد که با افزایش سن شیوع اختلال در بلع نیز افزایش پیدا می کند. نتیجه گیری: شیوع اختلال در بلع به طور معنا داری در افراد سالمند ساکن خانه های سالمندان شهر اصفهان وجود دارد. آنها با خطراتی نظیر سوء تغذیه و ذات الریه روبرو هستند و از این رونیاز مبرمی به خدمات گفتار درمانی دارند.